καταπορώ

καταπορῶ, -έω (Α)

1. παραμελώ από άγνοια τη θεραπεία ενός μέλους που νοσεί

2. φρ. «ἢν καταπορηθῇ ἢ ἀμεληθῇ (ὀστέα) ἐμπεσεῑν» — αν από άγνοια ή αμέλεια αφεθεί η θεραπεία των εξαρθρωθέντων οστών.

[ΕΤΥΜΟΛ. < κατ(α)-* + ἀπορῶ «έχω έλλειψη, αγνοώ»].